“Op hetzelfde moment zag hij een visser uit de grot komen die zo lelijk was, zo oerlelijk, dat hij wel een zeemonster leek. In plaats van haren had hij een dikke bos groen gras op zijn hoofd, en groen was ook zijn huid, groen waren zijn ogen, groen was zijn ellenlange baard, die helemaal tot op de grond kwam. Hij zag eruit als een smaragdhagedis die op zijn achterpoten liep.”
Kortom, een leuk monster om te tekenen.


De visser is vergroeid met zijn oliepak. Het haar/gras groeit erop en erdoorheen. Zoals bij een scheepswrak op de bodem van de zee. Verder heeft ie grote klauwen en een boze kop, enigszins in smaragdhagedissenvorm.
Bovenaan zwemt Pinokkio weg van de hond Alidoro, die hij heeft gered in de vorige scène. Deze tekening is niet in het boek terechtgekomen.



Tijdens de vormgeveing van het boek worden plaatsing en formaat van elke tekening bepaald.
Deze tekening wilden we graag groot in het boek. De vormgeefsters zetten het op de rechterpagina omdat je die het eerst ziet bij het omslaan van de bladzijde. Dat geeft de tekening extra impact.

De tekening moest nu wel worden gespiegeld. Omdat de leesrichting van links naar rechts is, botst je blik nu als het ware tegen de visser op en blijf je gevangen in het boek, zoals Pinokkio gevangen zit in het visnet.
De dominante richting van deze tekening wordt bepaald door de kijkrichting van de visser, en die is nu ook het boek in gericht. Dit alles ondersteunt de angstige benauwdheid van deze scène.



Wordt de tekening niet gespiegeld, dan word je blik als het ware het boek uitgeleid, nog eens extra ondersteund door de leesrichting, en het feit dat de visser met zijn rug naar de tekst gekeerd staat.

Zo zie je dat de vormgeving een belangrijke inhoudelijke betekenis heeft.





Het grotere net had ik bij het maken van de eerste schets al bedacht. Het is inderdaad beter en grappiger. Pinokkio's situatie is zo een stuk benarder en het is aannemelijker dat de visser hem niet direct in de gaten heeft.



Potlood:
De digitale schets weer met de monitor/lichtbaktruc (zie Making of 1: Pinkkio en de slang) overgenomen op papier.
Ik wilde de harige baard door laten lopen in een lange staart, zoals een hagedis heeft, maar daar was te weining ruimte voor. Er is nog een klein stukje staart van over. De rookslierten op de achtergrond staan nog wel in de potloodtekening, maar ik heb ze niet meer in inkt gezet. Het leek me beter zonder achtergrond.



Inkt:
In de eerste schets is Pinokkio's blik wat ongedefinieerd en in de potloodversie kijkt ie benauwd voor zich uit. Een grappige kop, maar ik vond het spannender als Pinokkio zich bewust was van zijn omgeving. Nu kijkt hij in angstige afwachting omhoog naar de stapel vis en de visser.

De potloodversie en de inktversie bestaan nu natuurlijk niet meer. Zoals je begrijpt is het allemaal hetzelfde vel papier en bestaat nu alleen de affe versie nog.
Deze tussenscans maakte ik voor de zekerheid. Mocht ik de tekening in een verder stadium verknallen, dan had ik in ieder geval nog een digitale versie als referentie voor een nieuwe tekening. Ik heb het maar één keer nodig gehad geloof ik, maar heb door deze voorzorg nu wel veel making-of materiaal om te laten zien.



Kleur:
Uiteraard groen, met wat groen-blauwe accenten omdat een smaragdhagedis tenslotte behalve groen ook blauwig is.
De vissen in gedempte tinten zodat de rode neus van Pinokkio er mooi uitspringt.



Er paste maar één tekening van de visser in het boek. Deze fraaie actiescène is er niet in gekomen, met pijn in het hart.
Alidoro redt op zijn beurt Pinokkio, die vastgebonden net een vis lijkt, en angstig het gevecht gadeslaat. De visser heeft hier wel een lange baard/staart. Als een hagedis.